Jesus - The Myth
Know ThySelf

The Pharmacratic Inquisition

Dit is een versie van The Pharmacratic Inquisition, een film uit 2007 over de rol die bewustzijnsverruimende planten en paddenstoelen gespeeld hebben in de ontwikkeling van folklore en religie, met name het Christendom.






Jezus als symbool van de Zon en de Vliegenzwam

We kennen allemaal de belangrijkste verhalen over Jezus: Hij werd niet door zaad verwekt. Na zijn nederige geboorte op 25 december werd hij bezocht door drie wijze koningen uit het oosten, die hem vonden dankzij een heldere ster, de ster van Betlehem. Jezus werd een pientere kerel, en kreeg uiteindelijk veel volgelingen, waarvan er 12 tot zijn vertrouwelijke discipelen zouden gaan behoren. Hij genas de zieken, bracht Lazarus weer tot leven, en met twee vissen voedde hij de mensheid. Door zijn grote mond werd hij uiteindelijk aan een kruis genageld, waar hij de dood vond. Drie dagen na zijn dood kwam hij op wonderbaarlijke wijze weer tot leven.

Hoewel niet erg bekend, was Jezus niet de enige die zo'n turbulent leven had. Ook Mithras, de zonnegod die in grote delen van Perzië en het Middellandse Zeegebied vereerd werd, werd onder nederige omstandigheden geboren op 25 december. Mithras' moeder was een maagd. Mithras had 12 discipelen. Hij stierf voor het welzijn van de mensheid, en zijn lichaam werd in de vorm van brood door zijn vereerders gegeten. Na zijn dood werd hij drie dagen begraven, en werd toen uit de dood tot leven gewekt. Men noemde Mithras de Redder en Messias, en de Weg, de Waarheid en het Licht.

De Egyptische Horus werd ook op 25 december in armoede geboren, en ook zijn moeder Isis was een maagd. Zijn geboorte werd aangekondigd door een ster in het oosten, en hij werd bezocht door drie wijzen. Al op zijn 12e was hij een leraar in de tempel, en verdween vervolgens 18 jaar. Daarna keerde hij terug en werd hij gedoopt door Anup de Doper, die, net als Johannes, onthoofd zou worden. Horus had 12 assistenten, verrichte wonderen, dreef demonen uit en wekte El-Azarus op uit de dood. Horus liep over water. Horus onderging een transformatie op een berg, werd gekruisigd tussen twee dieven, werd drie dagen begraven, en werd toen weer tot leven gewekt. Hij werd ook de Waarheid, de Weg en het Licht genoemd, en de Messias, de Gezalfde, het Lam Gods, en het Vleesgeworden Woord. Lees meer...



Santos Bonacci explains how all the Ancient Legendary Stories, Myths, Bibles, Fairy Tales etc all have one simple common origin. In all the wonderful ancient stories, the Dramitis Personae are always the same, under different names. Eg: The Sun, Hercules, Jesus, Krishna, Little Red Ridding Hood, Prince Charming etc, are all one and the same Person/Entity. All the characters have the same roles, the same adventures and the same trials and Labours. The Seven visible planets and luminaries (The Active Creator God's) in our Solar System considered to be a Macrocosmic Atom, the Twelve Constellations of The Zodiac, the numbers Three and Four are also important. Four is the number of the elements, Fire, Air, Water, and Earth which correspond to Light/Heat, Gas, Liquid and Solid, the building blocks of the Universe. It is possible to explain every verse in the Bible with Science and Astronomy and Physics etc.





Its all about the mind... the nile waters are the same as the cerebral spinal fluid that reach the temple... Busiris is where Osirirs Governed ... right in the center of the nile delta. Osiris was considered the invisible god between the temples (of your head)... the nile mimicks orion nebula.. Orion nebula mimicks a brain... the brightest spot is in the center where the nile delta is... and where the pineal gland is in the brain.


'Know thyself', was the ancient admonition of the Oracle of Delphi

The ancient wisdom traditions always depict "man" (male and female) as a composite being and frequently as the microcosmic reflection of the conscious living universe: as above, so below. Plato, for example, allegorizes the kingdom outside (the ideal State) and within (ourselves) as a Republic composed of many citizens. He describes it as a diverse yet interdependent polity ideally ruled by the philosopher, the wisdom-loving hero who has struggled up the steep and rugged ascent from the prison of ignorance to the luminous realm of truth. Self-discovery is a process of self-transformation: progressively taming and refining the disorderly elements of the soul, and "solarizing" one's inner nature by identifying with the author of one's being and its radiant ideals of Justice, Beauty, and the Good
Socrates' guiding rule was, "Know Thyself." These words are among the most powerful ever uttered, and of eternal significance. No better advice has ever been given to man or woman. When one begins to explore this dictate it leads to profound understandings about all of creation. It makes unhappiness, fear, sadness, doubt, and all the negative emotions meaningless.

'The kingdom of God is within you'. ~ Jesus

"Do you not know that you are the temple of God and that the Spirit of God dwells in you?" (1 Cor 3:16).
To thine own self be true. ~ Shakespeare

Turn the spotlight inward. ~ Gandhi

Trust yourself and you will know how to live. ~ Goethe









(Part 1-3)




Waarom begint het jaar op 1 januari?
Volgens onze huidige kalender vormt 1 januari het begin van een nieuw jaar. Maar wat is er eigenlijk zo bijzonder aan een datum precies een week na de jaarlijkse wedergeboorte van Jezus Christus (op 25 december)? Zou het niet veel logischer zijn om het etmaal van de lente-equinox aan te houden als de eerste dag van het jaar? Dit artikel verklaart waarom onze huidige (Gregoriaanse) jaarkalender juist op 1 januari begint.

Vele mensen die kennis hebben gemaakt met de Tzol’kin-kalender van de Maya’s hebben de neiging om zich af te zetten tegen de Gregoriaanse kalender (vanuit de dualiteit). Deze mensen kopen dan ook vaak een dertien-manen-agenda. Ze hebben echter niet door dat er in een jaar helemaal geen 13 volledige maancycli zitten, en dat dit idee van dertien maanmaanden van ieder precies vier weken een ongefundeerd verzinsel is (van José Argüelles). En dat geldt daarmee ook voor het waanidee van ‘De Dag buiten de Tijd’ (dat is die ene dag die je overhoudt wanneer je 13 maanden van ieder vier weken aftrekt van een niet-schrikkeljaar van 365 etmalen, want 13 maal 4 maal 7 is immers 364). Deze zaken komen echter nadrukkelijk niet bij de Maya’s vandaan, evenmin als de einddatum van 21 december 2012 (zoals ik al veel vaker heb aangegeven). Wie meegaat met dit soort idioterie, die weet wellicht veel te weinig van achtergronden van de Gregoriaanse jaarkalender. Goed, maar hoe zit het dan wel?

Het antwoord vinden we in het Oude Egypte. De esoterische inzichten uit het Oude Egypte zijn vervolgens overgenomen door de werkelijke machthebbers in Rome. Officieel is het Romeinse rijk in het jaar 476 gevallen, maar de (heimelijke) invloed (lees: macht) van Rome is daarna alleen nog maar verder toegenomen. De basis voor onze huidige kalender is ingevoerd door Gaius Julius Caesar als keizer van het Romeinse Rijk. Dit deed hij als finale correctie op de Romeinse versie van de Egyptische kalender. Julius Caesar voerde deze kalender in het jaar 46 voor onze jaartelling in, vier jaar voor zijn gewelddadige dood. Dit werd de Juliaanse kalender genoemd. Met kleine aanpassingen hieraan voerde paus Gregorius XIII zestien eeuwen later, in 1582, een nieuwe kalender in, die we de Gregoriaanse kalender zijn gaan noemen.

De eerste maand van de Juliaanse kalender was maart (of Martius in het Latijn, wat een eerbetoon was aan de planeet Mars). Daarom betekent ook september (Septembris) de zevende maand (‘septem’ is Latijn voor zeven), oktober (Octobris) de achtste maand (‘octo’ is Latijn voor acht, zoals ook in octopus, een zeedier met acht tentakels), november (Novembris) de negende maand (‘novem’ is Latijn voor negen) en december (Decembris) de tiende maand (‘decem’ is Latijn voor tien, zoals ook in decimaal). De laatste maand van de Juliaanse kalender was dus februari (Februarius). Dit is daarom de restmaand, en het is dan ook logisch dat deze kortste maand een extra etmaal krijgt tijdens een schrikkeljaar.

Omdat Julius Caesar in vijfde maand was geboren, genaamd Quintilis in het Latijn (‘quinque’ is Latijn voor vijf), heeft hij deze maand naar zichzelf vernoemd: Iulius. Wij hebben daar in het Nederlands ‘juli’ van gemaakt. Julius’ opvolger, Keizer Augustus, vernoemde vervolgens de zesde maand genaamd Sextilis in het Latijn (‘sex’ is Latijn voor zes) naar zichzelf. Hij koos niet voor zijn geboortemaand, september, omdat deze minder dagen had dan de 31 van Julius. Hoogmoed komt voor de val, want Keizer Augustus stierf in de maand augustus (die hij dus naar zichzelf had vernoemd).

Dit alles is echter bekende kost (of zou het in ieder geval moeten zijn, vind ik). Maar waarom werd onder leiding van de paus genaamd Gregorius XIII de elfde maand Ianuarius (of januari in het Nederlands) opeens de eerste maand? Wel opvallend trouwens dat deze paus 13 in zijn naam heeft. Julius Caesar werd overigens ook geboren op de 13e (juli).

Maar goed. Eerst maar even echt terug naar het Oude Egypte. Het enige echte kerstverhaal vormt Isis (of Jezus’ moeder Maria) een personificatie van de ster Sirius. Deze meest heldere ster is vrijwel het gehele jaar door te zien, met uitzondering van een periode van 70 dagen. Precies op het moment dat Isis niet meer te zien is (aan de nachtelijke hemel) begon in het Oude Egypte de jaarlijkse overstroming van de Nijl. Sinds 1970 gebeurt dit niet meer vanwege de dam die bij Aswan is gebouwd. Op het moment dat de Nijl voorheen overstroomde staat de zon Helios (of Horus, zoals de Oude Egyptenaren onze Vader in de Hemel noemden) recht voor het sterrencluster genaamd Pleiaden, bovenin de ‘nek’ van het sterrenbeeld Stier. Pas wanneer Horus (de zon Helios) voorbij zijn vader Osiris (het sterrenbeeld Orion) is, dan pas is Horus’ moeder Isis (Sirius) weer te zien aan de nachtelijke hemel. Hoeveel mythes kennen we niet waarin het thema gebaseerd is op een zoon die zijn vader voorbijstreeft omwille van zijn moeder? Al deze verhalen gaan dus helemaal niet echt over mensen, maar over hemellichamen!

Dan volgt nu de ontknoping. Isis alias de maagd Maria alias Sirius is gedurende die 70 etmalen niet vanaf het aardoppervlak waar te nemen omdat ze dan achter Horus alias Jezus Christus alias de zon Helios ligt (vanaf onze planeet Terra gezien). In deze periode komen Terra, Helios en Sirius precies op één lijn te liggen. En precies een half jaar later liggen deze drie hemellichamen weer op één lijn, maar dan ligt Terra tussen Helios en Sirius in. En dat moment is ieder jaar op 1 januari. Deze uitlijning vormt dus de start van ons kalenderjaar. En die andere uitlijning is op 4 juli, iets wat de Amerikanen vieren (the Fourth of July), ook weer zonder de echte reden te kennen. Onze Gregoriaanse kalender is dus een Siriuskalender!

De drie sterren in de Gordel van het sterrenbeeld Orion wijzen naar Sirius.


De gordel van Osiris wijst dus naar zijn vrouw Isis. Of zou hij misschien met zijn penis naar zijn liefdespartner wijzen. Kijk vanavond, wanneer dat (nog) kan, maar eens goed naar het sterrenbeeld Orion en de ster Sirius.


Met deze achtergrondkennis uit het Oude Egypte over de oorsprong van onze kalender kan dat opeens behoorlijk erotisch zijn.

Vannacht komen Helios, Terra en Sirius in ieder geval op één lijn te liggen. Aan de ene kant van deze lijn vinden we dan zoon Horus (of Jezus Christus), en aan de andere kant zijn moeder Isis (of Maria).


Deze uitlijning is blijkbaar zo belangrijk voor ons, dat dit moment het begin van het nieuwe jaar aangeeft. Daarom begint onze kalender op 1 januari.